Dag 18 - 20 | Fauske - Mosjøen - Namsos - Oppdal

Dag 18 | Fauske - Mosjøen
We vertrokken met lange broek en jas aan. Het was bewolkt en we vertrokken redelijk op tijd. We hadden keus uit een kustroute waar we moesten rekenen met 12 uur extra reistijd of de directe route van ongeveer 3 uur. Gezien het weer en de al gereden kustgebieden besloten we om de directe route te rijden. De lange reisdag van dag 17 had hier ook invloed op.
Deze route gaf ook de mogelijkheid om een aantal andere mooie natuurgebieden en verschijningen te bekijken.

Onze eerste stop is bij een toeristen centrum waar diverse hikes staan aangegeven. We zijn vastberaden om een hike te lopen, hier is namelijk de zon doorgebroken en de temperatuur is gestegen van 11 naar 18 graden terwijl het voelt als 25. Het moment dat we de juiste hike gevonden hebben kleden we ons bij de auto om naar een korte broek en trekken onze wandelschoenen aan.
We lopen een hike die ons naar de waterval 'Kjemåfossen' lijdt. Een route van zo'n 5 km. Het pad begint bij het centrum en lijdt ons langs een riviertje waar de stroming er lekker in zit. Ons 'single track' pad die blijkbaar ook rolstoeltoegankelijk is, is vooral van aardegrond en soms met stenen/rotsen er tussendoor.

Het pad wordt al snel omgeven door hoge bomen en naaldbomen. En, om nog antwoord te geven op je vraag moeders, tot op heden hadden we weinig tot geen last meer van muggen tot nu.. de eerste kolonne muggen stonden hier ons op te wachten. We lopen namelijk in een hinderlaag en zijn snel omsingeld door de special forces onder de muggen. We proberen ze stuk voor stuk te pletter te slaan maar ze zijn met te grote getalen. We moeten dus snel schakelen en met een ander plan komen om deze hinderlaag bovenop te komen. Terwijl Carola een dansje maakt om de muggen te slim af te zijn probeer ik het grote geschut uit haar rugtas te pakken, ofwel het anti-muggen spul, en smeer eerst Carola en daarna mezelf in met een goeie laag anti-mug. Sommige muggen proberen desondanks nog heldhaftig hun slag te slaan maar trekken zich al snel terug als ze bedwelmt worden door de lucht.
We hebben het overleeft en hoewel we snel gehandeld hebben komen we er niet zonder kleerscheuren vanaf. Per persoon hebben we een bult of 3 a 4 maar niet genoeg om ons te stoppen van deze bijzondere hike.

We stoppen even bij een hangbrug van hout en ijzeren kabels terwijl het water eronder bijzonder snel stroomt. Het maakt dan ook een behoorlijk kabaal. Terwijl Carola een meter of 2 van me af staat kan ik haar bijna niet verstaan. Als we goed kijken zien we dat de betonnen brug onder ons, die een meter of 2 a 3 dieper lag, is ingestort en dat hier het water vooral op neerslaat. Het is onduidelijk hoelang de brug daar al zo ligt al moet dat langer zijn dan een paar maanden. Het midden van de brug is inmiddels weggespoeld en de stukken die daaraan grenzen zijn inmiddels in stukken gebrokkeld. Het lijkt een kwestie van tijd totdat de gehele brug verdwenen is al valt het grijze beton niet zo snel op tussen de rotsblokken.

Een lang tractorpad tussen naaldbomen begeleid ons verder naar de waterval die we steeds dichterbij horen komen. Op een afstand zien we opeens het water al naar benden komen. Het is moeilijk inschatten van welke hoogte de waterval afkomt maar 100m hoog is nog laag geschat. We lopen verder en komen aan bij een bruggetje die over de stroom heen loopt. De waterval zelf is zo'n 10 tot 15 meter breed en valt in dat opzicht mee. Het komt behoorlijk naar beneden kletteren en ook hier is genoeg lawaai al is dat minder dan bij de hangbrug van een ander water. We stoppen hier even en nemen een broodje en wat water.

Hierna besluiten we een andere hike eraan vast te knopen die ons naar een oud treinstation brengt. We moeten hiervoor omhoog aan de zijkant van de waterval. Het begint met een voorzichtige stijging en al snel wordt dat meer. In het begin is het dan ook bospad omgeven met veel groen en op het pad wortels, later loop je op wortels en stenen met hier en daar een boompje en vooral rots en rechts van je de waterval. Het wordt ook steeds meer klimmen en klauteren en genieten tussendoor van het geweld wat naast ons afspeelt. Op een gegeven moment zijn we bij een stuk aanbeland dat het water schijnbaar zo'n typische val maakt dat er water wegwaait als een soort miezer. Je voelt het dan ook voortdurend voorbij komen en dat is, hoewel we dat de laatste dagen wat minder vonden, nu erg lekker met dit warme weer. Het wordt op een gegeven moment zo'n klim dat je jezelf omhoog moet trekken om verder te komen. Het moment dat we ervoor kiezen om rechtsomkeert te gaan en terug te lopen via het 'normale' pad.

Als we terug zijn bij de brug kunnen we gelukkig een ander stuk terug lopen dan dat we heen gelopen hebben, dat is voor de variatie wel leuk. We lopen weer door een bospad, dit keer in de schaduw van de bomen i.p.v. in de directe zon. We komen aan bij een andere loopbrug waar we een lokale bewoonster tegen komen die net haar hondjes aan het uitlaten is. Carola raakt daarmee aan de praat en ze verteld ons dat het water hier 4 weken geleden zo hoog was dat de loopbrug onder water stond. Dat konden we ons eigenlijk niet voorstellen omdat de loopbrug nu zo'n 2 meter boven het water uitstak.

Als we bij de auto komen besluiten we door te rijden en stoppen nog even bij 'The Arctic Circle center'. Ook hier ligt de poolcirkel en dat betekend dat we vanaf nu weer zonsonder- en op-gangen hebben. Meemaken kan ik niet echt zeggen, we slapen dan toch :).

We lopen hier een rondje en gezien de drukte vertrekken we al snel richting ons volgende overnachtingsadres al nemen we nog wel even een ijsje voor vertrek. De wegen hiernaartoe veranderen al ten opzichte van het noorden van Noorwegen. Waar eerst de wegen bochtig, kort-heuvelachtig zijn en veel langs het water ligt zijn het nu meer flauwe bochten, lang-heuvelachtig en minder steile hellingen en dalingen en rijden we nu voornamelijk tussen de bergen in.

We overnachten dit keer bij een hotel. Dat betekend dat onze koelbox hier het werk mag doen van de koelkast (en dat kan hij gelukkig). We missen alleen al een paar dagen een vriezer en het vlees, waaronder gehakt en kip, is inmiddels ontdooit. Dat zullen we niet lang meer goed kunnen houden vrezen we. Het voordeel is wel dat we heerlijke bedden hebben en ook niets hoeven op te ruimen bij vertrek. Omdat we geen eigen keukentje hebben gaan we uit eten bij 'Gilles Café' en kleden ons netjes aan. We nemen het ervan met een biefstukje, wat aardappeltjes, salade, wat frietjes en mayo en een glaasje rode wijn. Dit is weer een ander soort genieten!

We worden nog getrakteerd op een lokale lekkernij. Een pannenkoek met kaneel en daarin een soort rijstebrij en daar smaakt het ook naar. Voortreffelijk! Desondanks eet ik, Carola heeft het bij een hapje proeven gelaten, het niet in zijn geheel op. Het toetje heeft ook nog wat ruimte nodig.
We weten alles op te snoepen op de lekkernij na. Het is namelijk gewoon teveel.
We hebben uitgebreid genoten en hebben ook wat reserves opgebouwd…


Dag 19 | Mosjøen - Namsos
Deze dag begint regenachtig en we vertrekken rond 9:45 richting ons volgende overnachtingsadres. Ook hier kunnen we de keus maken tussen de kust route en de directe en kiezen, ook gezien het weer, voor de directe route. We maken liever wandeltochten al is de vraag of het weer het toelaat.

Ons eerste stop is bij de Storfjord. Een bijzonder brede waterval van ik schat zo'n 75 meter die een meter of 10 (dus iets hoger dan de garage van vaders) naar beneden klettert. Gaaf om te zien en tegelijkertijd geeft het waas aan water wat als motregen voorbij komt waaien. Leuk om even bij stil te staan.

We rijden door en komen na amper 3 uur en 134 km rijden aan bij onze volgende overnachtingsplek. Een houten huisje die ook wat hogerop staat met palen geeft ons een leuk uitzicht op het zwemwater. Zwemweer is het wat minder met alle regen.

We gaan erop uit en rijden naar Namsos om de berg 'Klompen' te beklimmen. We parkeren onze auto maar krijgen niet duidelijk waar het startpunt is en besluiten om met de auto naar de top te rijden. Halverwege de beklimming zien we een klein parkeerhaventje staan en willen de auto naast de andere 2 parkeren. Maar nadat de automatisch rem tot 3 maal toe heeft ingegrepen en we wat horen schrapen aan de onderkant rijden we maar weer weg en laten een stel verbaasd-kijkende mensen achter. Overigens gelukkig geen schade aan overgehouden, het was de flap aan de onderkant van de auto die het asfalt een aai gaf.

Bovenop de berg hebben we een geweldig uitzicht over Namsos, het water en de fjorden die erachter liggen. We verplaatsen ons al snel naar het speciaal gebouwde glazen hok wat bedoeld is om droog van het uitzicht te kunnen genieten. Althans, die invulling hebben wij het gegeven, het is sowieso bedoeld om hiermee van het uitzicht te genieten.

We rijden terug naar ons huisje en maken er een luie zondag van verder tot het weer toch even opklaart. We lopen een klein rondje over de camping en het natuurgebied eromheen. We lopen namelijk langs het zwemmeer en een bos wat erachter verscholen ligt. Zien wat vreemde 'spinnenweb-achtige' dingen in de boom hangen die de structuur hebben van dunnen takjes. We zijn er nog niet helemaal uit wat het is. Verder zien we mooie bloemen die er volgens mij ook in Nederland zijn. Het is volgens mij een Lupine. Ook hiervan zal ik proberen een foto te uploaden, net als de 'spinnenweb'.

We komen er ook achter dat er een vliegveld ligt naast de camping. Uiteindelijk landen en stijgen hier ook een vliegtuig of 4 op in totaal. Niet het grootste vliegveld dus, gelukkig..


Dag 20 | Namsos - Oppdal
Vandaag zijn we deze regenachtige dag redelijk op tijd vertrokken met een vertrektijd van 09:03u.
Onderweg blijft het bewolkt en regenachtig en kiezen ervoor om in Trondheim te stoppen en de stad te bezichtigen. We lopen o.a. naar de 'old-town bridge' en nemen ook een kijkje bij de huizen langs deze rustige maar snel stromende rivier. Hier staan de oude pakhuizen die in verschillende kleuren zijn geverfd. Ze staan op palen en het valt op dat alle palen wel scheef staan, of dat nu met opzet is of niet is niet helemaal duidelijk. We kunnen ons voorstellen dat dit in de loop van de tijd wat is 'veranderd'.

We lopen door de oude straatjes waar de oude bordjes aan de muur hangen waarop staat geschreven wat er te halen valt of wat voor winkeltje het was.
Na anderhalf uur rond waggelen houden we het voor gezien en keren terug naar de auto. Na zo'n 5 uur rijden en 280 km komen we aan op onze volgende overnachtingsplek: Bjerkelokkja in Oppdal. Ook nu hebben we een houten huisje, dit keer traditioneel gebouwd. Super vet! Desondanks hebben we een luxe bed en een luxe badkamer. Knus maar fijn, dit is het overigens. Er zit dus geen keukentje of bankstel in. Ook dit keer mag de koelbox zijn werk doen en hopen we dat het gehakt het tot overmorgen uithoudt, dan verwachten we zelf weer te kunnen koken.

Vanavond zijn we dan ook, noodgedwongen…, maar weer uit eten geweest en hebben een heerlijke pasta (Carola) en Hamburg met Kip (Paul) op. Ach, net als met alles; we roeien met de riemen die we hebben :).

Hier overnachten we 2 maal en morgen geven ze beter weer op, daar hopen we dan maar op. We willen graag een Safari volgen die ons naar de wilde Elanden leidt. De Safari bureaus waren echter al gesloten toen we wilde boeken dus dat wordt morgen even informeren. We zijn benieuwd wat ons morgen geschonken wordt.