Dag 13 & 14 | Tromso - Stokmarknes

We zijn laat naar bed gegaan afgelopen nacht, dus hebben lekker uitgeslapen. Zeg 09:30 waren we op, zijn we gaan ontbijten en het huisje gaan opruimen. Rond 11:30 stonden we buiten en vertrokken we richting Stokmarknes. Omdat we de dag ervoor al een bezoek gebracht hadden aan Hillsoy besloten we uit reistijdoverweging de eerste pond over te slaan en over de weg naar Gryllefjord te rijden en daar de route verder op te pikken en de geplande 2e pond te pakken en de 3 overige bezichtigingen te bezoeken.

Ook deze route bestond veelal uit kustroutes waarbij je mooie uitzichten hebt op de bergen/fjorden (ik gebruik het door elkaar merk ik al zijn het officieel 'fjorden' volgens mij) en het water. Watervalletjes hebben we in de tussentijd ook zoveel als water voorbij zien komen en in verschillende soorten en maten. Rustig, snel,in stroomversnelling, breed, smal, sijpelend, meters dik water, meters lange val. Het is onderhand een strijd om te kijken wie het eerste de volgende waterval ziet.

Terwijl we onderweg zijn beseffen we dat de 2e pond maar 3 keer per dag vaart en onderzoeken de vaartijden. Eenmaal uitgezocht blijkt dat we sneller zijn wanneer we omrijden dan wanneer we met de pond gaan en besluiten dan ook om (weer) om te rijden. Net op tijd, we waren pas 18 km uit de richting. De wegen zijn overigens relaxed om te rijden. Je mag veelal 80, op sommige plaatsen soms 90 en vaak moet je bij afslagen afremmen naar 70, bij bewoonde gebieden afremmen naar 60 en in dorpjes of steden naar 50. Over het algemeen rijden de Noren heel rustig en houden flink afstand. Een behoorlijk controverse met het Nederlands verkeer waar je bumper op bumper rijdt zelfs met 120. Althans, 'dat zie ik weleens gebeuren'… :)

We zien een reclamebord van 'Polar Park'. Ofwel: dierentuin. We besluiten om daar de benen te strekken en de dieren te bekijken die het park biedt. Zeker omdat er staat aangegeven dat ze hier ook Elanden (Op z'n Noors: Elg) hebben.

Uiteraard zoeken we die op, net als de bruine beer, de vos, herten en een aantal andere dieren. Tegelijk worden we aan onze eigen beenspieren herinnert wanneer we door het heuvelachtig park lopen. De klimmetjes en dalingen voelen we goed. Ook wel bekend als: spierpijn.

Na zo'n 1,5u gaan we verder en besluiten dat we beter door kunnen rijden naar het verblijf en de 3 andere tussenstops voor vandaag te laten voor wat het is omdat we daar pas tegen 21:15 aan zouden komen. Hoewel het dan nog niet donker is (ook hier blijft het 24 uur licht voorlopig) houden ze zich nog wel aan openingstijden.

Eenmaal aangekomen krijgen we de sleutel van ons huisje en krijgen een houten huisje op palen wat boven het water uit staat en uitzicht geeft op de baai. Erg leuk! Deze avond hebben we alleen nog onze spullen uitgepakt en zijn op tijd gaan slapen. We hebben namelijk het plan om op tijd te vertrekken naar Andenes, de locatie die we eerder vandaag overgeslagen hebben.

Dag 14 - Stokmarknes
De wekker hadden we enthousiast op 6:45 gezet maar dat werd ons toch te gek toen we daar eenmaal door gewekt werden, o.a. door de middernachtzontrip. Om 7:45 vonden we het welletjes en zijn we na het ontbijt als de wiedeweerga vertrokken naar Andenes. Want.. we hebben interesse in een Whalesafari en we konden de avond ervoor alleen nog online reserveren voor de 10e juli (en laat dat nu telaat zijn voor ons). Met goede hoop rijden we om 8:30 weg en komen om 10:30 aan. Het moment waarop de 2e Safari (van de 4) van start zou gaan en wellicht dat hier nog een plekje vrij is. Maar helaas, alles voor die dag zit vol, ze kan ons echter wel op de 'waiting list' plaatsen voor als er een plekje vrijkomt of als er een extra schip vaart.

We wisten dat dit het risico was en besluiten een standje in de buurt op te zoeken. Hier zijn namelijk prachtige stranden en het is heerlijk weer. Een km of 4 verderop stoppen we en parkeren op een kleine parkeerhaven langs de weg. Kleden ons om en nemen de spullen mee naar het strand. Dat is zo'n 4 a 5 minuten lopen. Je moet eerst een stuk duinen door voordat je aankomt op het witte parelstrand. Terwijl de fjorden achter je liggen heb je voor de zee met daar kleine bergen die net boven het water uitkomen. Ontzettend mooi om dit in combinatie met de zee te zien.

We lopen wat het water in… aargh, ijskoud! Onze voeten veranderen net niet in ijsklompen maar koud is het wel! Zelfs met het maken van foto's is het amper vol te houden om te blijven staan in het water.

We spreiden onze handdoek en gaan languit liggen. Na een paar minuten zeggen we tegen elkaar: het is toch wel fris. Het frisse windje wat van zee afkomstig is, is aan de koele kant terwijl de zon flink staat te bakken. De temperatuurmeter van de auto geeft zo'n 15 graden aan maar in de auto, in het huisje, of uit de wind voelt het al snel aan als 20 a 25 graden. Na een klein uurtje laten we de handdoeken achter en besluiten een strandwandeling te maken. We komen behoorlijk wat meeuwen tegen maar ook hier en daar een dood krabbetje of gestrande kwallen. We kwamen zelfs nog een gestrande vis tegen die verorbert werd door een aantal vliegen.

Na deze wandeling gaan we bovenaan het strand liggen dicht tegen de duinen aan. Die liggen net wat hoger waardoor we uit de wind kunnen liggen. Tegen 14:00u vertrekken we weer richting Andenes om nog eens polshoogte te nemen van de Whale safari. Men was niet erg duidelijk in de communicatie toen ze ons op de 'watining list' plaatsten en kon niet duidelijk aangeven wanneer we voor het laatste gebeld konden worden. Omdat ze aangaf dat de laatste boot om 16:00u zou gaan en we 1u en 45min van te voren aanwezig moesten zijn (i.v.m. tour door het museum) heb ik ervan gemaakt: dus jullie bellen uiterlijk 14:00u. Afin, ja knikken en uiteindelijk niets horen. Dus tijd om zelf maar weer te informeren.

Bij de balie kon men nog steeds geen duidelijkheid geven en vroeg ons, ook gezien de drukte bij de balie, nog even te wachten. Wat dat 'even' was hebben we zelf maar gedefinieerd als 30 minuten. Na 30 minuten toch maar weer bij de balie navragen en… er was geen 'waiting list anymore'. YES!! We konden mee!

Wij onze strandkleding uit, lange broek en jas aan. Carola had aan een trui gedacht, ik natuurlijk niet. Uit nood maar een hemd uit de waszak gehaald. Soms moet je roeien met de riemen die je hebt..

Eerder dan gepland, dat hadden ze dan wel duidelijk gecommuniceerd, staken we om 15:30 van wal met de M/S "Maan Explorer". Nadat we binnen de veiligheidsinstructies hadden ontvangen konden we een kop koffie of thee pakken met een koekje. Ik moet zeggen; dat was best een uitdaging op dat moment. In de tussentijd waren we namelijk op de open zee en de kapitein voer volgens mij volle bak. Voor wat ik heb kunnen meten voeren we met zo'n 25 a 26 km/h (geen idee wat dat in knopen is?)! En op zee waren beste golven die, op dat moment, van rechtsvoor kwamen. Zelfs toen we geconcentreerd ons evenwicht probeerde te houden leek het onmogelijk om te blijven staan of te lopen zonder over te komen dat je 30 bier en 3 flessen wijn op had. We kregen dan ook de slappe lach en konden uiteindelijk heelhuids, wel met minder koffie, op het achterdek komen. Zelfs toen Carola plaats had genomen op een houten bankje kletterde een fikse golf tegen het schip waardoor ze door de deining niet meer kon blijven zitten en een meter opzij schoof. Ik stond daarentegen aan de reling te genieten hoe het schip zich losliet op de golven. Doordat de golven van schuin opzij kwamen zag je ook dat de kapitein voortdurend bij moest sturen om hem weer op het rechte pad te krijgen. Soms kwamen we in zo'n deining terecht dat je het idee had dat het schip zo kon omvallen. De kapitein had daar gewoon lak aan en voer recht door zee! Gaaf om mee te maken!
Ondanks dat het schip zo tekeer ging waren er gelukkig geen, merkbare, zeezieke.

Toen we aankwamen op 'de locatie', dat was wel duidelijk door het andere schip, zagen we vrij snel een 'Sperm whale' ronddobberen, welke bij ons bekend staat als de 'potvis' volgens mij. Wat gaaf zeg! Deze kunnen zo'n 16 tot 22meter lang worden en komen boven om adem te halen waarna ze weer een diepe duik nemen van zo'n 30 tot 45 minuten om eten te zoeken zoals een octopus of vissen. Overigens kunnen ze zo'n 1800m duiken en om op deze diepte iets te kunnen zien gebruiken ze hiervoor trillingen wat te vergelijken valt met de techniek van sonar apparatuur. Overigens is het zo'n 800 tot 1000 meter diep waar we op dat moment varen.

Je ziet van deze mannetjes (het water is zo'n 5 a 6 graden en de vrouwtjes leven alleen in tropisch water van 15+ graden) alleen hun rug en op het moment dat ze uitademen spuiten ze een hoop water naar buiten wat als een soort fontein omhoog spuit en als mistregen wegwaait. Dit zie je ze een aantal keer doen. Ik schat een 8 tot 10-tal keer waarna ze weer naar diepere wateren duiken. Op dat moment komt hun staart ook even boven water en zie je deze langzaamaan naar beneden verdwijnen. Prachtige momenten!

Enige tijd later, ik schat een minuut of 15 a 30, zien we de volgende Sperm whale. Deze zien we wat korter duikt ook minder hoog het water in. Desondanks ook machtig mooi om te zien!

Terwijl de andere boot vertrekt blijven wij nog even dobberen. Na wat langer wachten wordt er weer een Walvis gespot! Dit keer een 'Minke whale', bij ons bekend als 'Dwergvinvis'. Deze schijnen zich niet snel te laten zien en we mogen, alweer, van geluk spreken. Deze heeft een vin bovenop met een soort haak vorm of halve maan. We volgen deze een tijdje en daarna wordt besloten om terug te gaan. Ook nu wordt weer geadviseerd niet voorop het dek te gaan staan, tenzij je een nat pak wil. :)

Dit keer met wind en golf mee haalt hij de 30 a 33 km/h. Wat kicke zeg!

Aan land krijgen we een museumtour waar we informatie ontvangen over de Walvissen en waarom Andenes een geschikte locatie is om ze vanaf hier te gaan spotten. Hierna eten we een hapje van het buffet bij het restaurant van deze organisatie waar we nog even nakletsen over deze fantastische trip.

Moe maar voldaan vertrekken we weer richting ons huisje waar we op de terugweg de kustroute rijden die we eigenlijk de dag ervoor wilden rijden. Ook dit geeft prachtige uitzichten en weten hiervan te genieten al praten we nog veelal na over de 'Whale safari'. Na ruim 2 uur rijden zijn we terug bij het huisje en is het 22:30. Een mooie tijd om te gaan slapen waarbij we kunnen nagenieten van deze te gekke dag!